کتاب فلسفه روشنگري اثر ارنست کاسيرر و ترجمه‌ي يدالله موقن است. ارنست کاسيرر اگر بزرگ‌ترين فيلسوف نوکانتي قرن بيستم نباشد، قطعاً يکي از بزرگ‌ترين‌هاست. او چهارمين فرزند بازرگاني يهودي بود که در شهر بريسلاو آلمان به دنيا آمد. در هجده‌سالگي وارد دانشگاه برلين شد و به خواست پدر در رشته‌ حقوق شروع به تحصيل کرد. پس از مدتي اين رشته را رها کرد و به مطالعه‌ فلسفه و ادبيات آلماني پرداخت. شرکت در کلاس‌هاي کانت زيمل باعث شد با نوشته‌هاي کوهن ـ مشهورترين فيلسوف کانتي قرن نوزدهم ـ آشنا شود. او تز دکترايش را زير نظر کوهن زير عنوان تحليل دکارت از دانش علمي رياضي و طبيعي نوشت. يکي از مشهورترين کتاب‌هاي او فلسفه روشنگري نام دارد. در ستايش اين کتاب سخن‌هاي بسيار به زبان آورده شده است. گفته شده رهيافت کاسيرر به روشنگري رهيافت همان کساني است که در دوره‌‌ي روشنگري مي‌زيستند و در آن مشارکت داشتند. ترجمه‌ اين کتاب (1382) زماني منتشر شد که ارنست کاسيرر فيلسوفي فراموش‌شده بود و پرداختن به دوره‌ي روشنگري نيز طرفداران چنداني نداشت. اما اکنون شرايط تغيير کرده، هم کاسيرر فيلسوفي مطرح شده و هم روشنگري موضوعي پرطرفدار است. ادوارد سکيدلسکي در کتابش «ارنست کاسيرر: آخرين فيلسوف فرهنگ» مي‌نويسد: «نوآوري فلسفه‌ي کاسيرر هنگامي به بهترين وجه آشکار مي‌شود که فلسفه‌ي او را با دو سنت فلسفي ديگر مقايسه کنيم که بر فلسفه‌ي قرن بيستم حاکم بوده‌اند. اول فلسفه‌ي تحليلي، دوم فلسفه‌ي قاره‌اي.» علاقه‌ مداوم به فلسفه‌ي کاسيرر و کتابش، فلسفه‌ روشنگري، در اين حقيقت نهفته است که اگر‌چه اين کتاب در سال 1932 منتشر شده، اما اثري است متعلق به زمانه‌ ما.