کارل ياسپرس ايده‌ي دانشگاه را در پايان ديکتاتوري هيتلر و بعد از شکست آلمان در جنگ جهاني دوم نوشت، پس از آن‌که بدترين فجايع از بيرون و درون بر سر دانشگاه‌هاي آلمان آوار شد. وقتي اين کتاب را مي‌خوانيم گاهي احساس شگفتي مي‌کنيم. برخي از ايده‌هاي ياسپرس چه‌بسا ما را شوکه کنند، يا به نظرمان بسيار غير عملي يا حتي بدتر برسند. اما گاهي ايده‌هايي هم که مخالف به کار بستنشان در دانشگاه‌هايمان هستيم مستحقق شنيده‌شدن و مورد تامل قرار گرفتن هستند. بايد اين کتاب را صداي انساني بدانيم که سال‌ها سرکوب و رنج، توانست باور خود را به ارزش جاودان و اساساٌ مهار ناپذير حقيقت بيان کند، و ما بايد آن را تلنگري بدانيم براي داشتن نگاهي انتقادي به وضعيت خودمان.