داخلشان دیده می‌شود چون یک‌جور پوست شفافی دارند که می‌شود پشتش را دید. مایع درونشان من را یاد حوضچه‌های کوچولوی بنزین توی جاده‌ها و دایره‌های رنگین داخلشان می‌اندازد و یا یاد وقتی آدامست را باد می‌کنی و بلافاصله نمی‌ترکد و لحظه‌ای کوتاه می‌شود دید که سطحش پر است از رنگ‌های در حال حرکت؛ صورتی و سبز و زرد. فقط اینکه ظاهر بلاچرها شبیه هیچ‌کدام از این چیزها نیست. شبیه هیچ‌چیز دیگری که تا به حال دیده باشم هم نیست. نه به گیاه می‌مانند و نه شبیه درخت‌ها هستند.