اروين پانوفسکي يکي از متفکران بزرگ قرن بيستم بود. وي در آلمان متولد شد و به تحصيل پرداخت. وي عضو موسسه مطالعات پيشرفته پرينستون شد و در سال 1948 دومين درس گفتار سالانه ويمر در کالج سنت وينسنت را ايراد کرد. پانوفسکي، متواضعانه درس گفتار خود را تلاشِ همراه با ترديدِ ديگري براي برقرار کردن ارتباط ميان معماري گوتيک و فلسفه مدرسي توصيف کرد؛ اما اين اثر بيش از نيم قرن در زبان‌هاي متعددي منتشر شد. اين متفکر، دقيق و عميق از موهبت تحصيلات کلاسيک به همراه عشقي وافر به تفکر قرون‌وسطايي برخوردار بود. درس گفتارهاي ويمرِ او به هيئت گواهي بر تکريم انساني ممتاز نسبت به ميراث انسان‌گرايي مسيحي برجاي‌مانده است.