اروین پانوفسکی یکی از متفکران بزرگ قرن بیستم بود. وی در آلمان متولد شد و به تحصیل پرداخت. وی عضو موسسه مطالعات پیشرفته پرینستون شد و در سال 1948 دومین درس گفتار سالانه ویمر در کالج سنت وینسنت را ایراد کرد. پانوفسکی، متواضعانه درس گفتار خود را تلاشِ همراه با تردیدِ دیگری برای برقرار کردن ارتباط میان معماری گوتیک و فلسفه مدرسی توصیف کرد؛ اما این اثر بیش از نیم قرن در زبان‌های متعددی منتشر شد. این متفکر، دقیق و عمیق از موهبت تحصیلات کلاسیک به همراه عشقی وافر به تفکر قرون‌وسطایی برخوردار بود. درس گفتارهای ویمرِ او به هیئت گواهی بر تکریم انسانی ممتاز نسبت به میراث انسان‌گرایی مسیحی برجای‌مانده است.