از همه‌جا صدای آب می‌آمد؛ بعضی جاها زمزمه‌ی آرامی داشت؛ با این هم به خاطر سکوت سنگینی که حکم‌فرما بود، شنیده می‌شد. در جاهای دیگر، غرش سهمگینی داشت و از دوردست، هم‌چون صدای غولی که از اعماق زمین برآید به گوش می‌رسید؛ اما در جاهایی صدای گذر تند آب، روشن و رسا بود و در پرتو چراغ‌های روغنی، جریان زنده‌ی آن دیده می‌شد که روی بستر‌های سنگی می‌ریخت یا از فراز آبشاری، روی سنگ صافی فرو می‌ غلتید. جاهایی هم بود که آب از جوی‌های آرام و طولانی می‌گذشت و صدایش به‌‌صورت چک‌چک آهسته و یک‌نواختی در می‌آمد که گویی قرن‌ها ادامه داشت.