داستان‌هاي مارسل امه جزء بهترين داستان كوتاه‌هاي ادبيات فرانسه هستند و او بيشتر به خاطر همين داستان‌ها در تاريخ ادبيات اين كشور ماندگار شده است. تقريبا در تمام داستان‌هاي او، طنزي بسيار قوي و غيرقابل انكار وجود دارد كه با همراهي تخيلي منحصر به فرد و بي‌پروا، به نويسنده اجازه مي‌دهد عادت‌هاي اجتماعي و ادا و اطوارهاي روشنفكرانه را به باد انتقاد بگيرد. او با شلاق طنز به همه حماقت‌هاي جمعي حمله مي‌كند و با هيچ يك از رسم‌هاي جعلي كه با گذشت زمان وجهه‌اي ارزشمند پيدا كرده‌اند كنار نمي‌آيد.