سد دفاعي ذهنش به سختي هميشه بود و او تمام نيروي سهمگينش را به كار برد تا آن سد را همچنان محكم نگاه دارد. زمزمه‌ها افزايش يافت و تمام بدنش شروع كرد به مور مور شدن. تارود مي‌دانست در فضايي غيرمادي قرار دارد، در عين حال آگاه بود كه اين انتقال توسط نيروي خودش صورت نگرفته است. فضاي احاطه كننده،‌ مثل دفعه قبل ظاهر شد اما تشعشعات نوراني آن ثابت نبود، بنابراين نمي‌توانست بگويد روي كدام يك از پنج سطح انرژي قابل دسترس قرار دارد. از بالاترين نقطه نزديك به سقف اتاق، به كالبد جسم مادي‌اش نگاه كرد كه آرام و سرد روي تخت دراز كشيده بود. حالا آن صداي آزاردهنده مانند نبضي در وجودش مي‌تپيد، گويي با انتقالش به فضاي غيرمادي،‌ در برابر آن نيرويي كه پيغام را مي‌فرستاد،‌ آسيب‌پذيرتر شده بود.