داستان‌هاي ارنست همينگوي معمولا از سلسله حواثي ساخته مي‌شوند كه در آن شخصيت‌هاي قصه، عامل اين حوادث و جهت دهنده به مسير طرح و توطئه آن هستند. بدين معني كه آن‌ها با گذشتن از حوادث بدون آنكه از نظر عاطفي دروني يا فكر تغييري را پذيرا گردند بر آن اثر مي‌گذارند و با ارتباطي مستقيم يا غيرمستقيم آن را به اوج مي‌رسانند. و در اين اوج است كه ماهيت واقعي عاطفي و فكري داستان روشن شده و براي خواننده محيطي قابل لمس ايجاد گردد.