ادبيات براي من در حكم حرفه نيست... حقيقت آن‌كه من براي ادبيات - به صورت يك اسم خاص - سر سوزني ارزش قائل نيستم؛ تنها چيزي كه مرا به خود مي‌كشاند جستار (و گاه يافتن) خودم در دست و پنجه‌اي است كه با كلمات نرم مي‌كنم و گاه به صورت چيزي به نام كتاب پديدار مي‌شود... من سرگرم نوشتن كتاب‌هايم بوده‌ام، كه با همان سير تكاملي ادبيات ظاهر شده‌اند؛ يعني كه ابتدا از شعر شروع كرده‌ام و سپس به نثر روايي پرداختم... و سرانجام در اين عرصه شخصي‌ترين شيوه ممكن را تدبير و ابداع كردم كه آن - بنا عقايدي كه بدان‌ها ارج مي‌نهم و از خود من مايه گرفته‌اند - از طريق طنز به جستجوي عشق رفتن است...