نويسنده با اشاره به عبارت رزا لوکزامبورگ که گفته بود بشر دو راه بيشتر ندارد: يا سوسياليسم يا بربريت، روند سلطه جهاني امپرياليسم و عواقب وخيم آن را گوشزد مي‌کند. او در اين نوشتار مي‌گويد: امروزه، اوضاع به طور کيفي تغيير کرده و به همين دليل عبارت منسوب به رزا لوکزامبورگ شکل اضطراري و شگرفي به خود گرفته است...آنان که صحبت از راه سوم به مثابه حلال مشکلات مي‌کنند و ادعا دارند که جايي براي تجديد حيات يک جنبش توده‌اي و راديکال وجود ندارد، يا مي‌خواهند تسليم برده‌وار خود به نظام حاکم را رياکارانه راه سوم بنامند و يا از درک وخامت اوضاع ناتوان و به يک عاقبت مثبت خيالي و بي کشاکش دل بسته‌اند که نزديک به يک قرن است به ما وعده داده شده، اما حتي يک ميلي متر هم به آن نزديک نشده‌ايم. حقيقت مطلب، حقيقتي که براي بعضي‌ها ناخوشايند است، اين است که اگر آينده‌اي براي يک جنبش توده‌اي راديکال وجود نداشته باشد، براي بشريت نيز آينده‌اي نمي‌توان تصور کرد...جهان نوع بديل سوم، در وراي دو بديل سوسياليسم يا بربريت، فقط جايي براي زيستن سوسک‌ها خواهد بود; موجوداتي که گفته مي شود قادر به تحمل مقادير بسيار زياد و کشنده تابش‌هاي هسته‌اي‌اند. اين تنها معني منطقي راه سوم نظام سرمايه است. سومين و مرگبارترين مرحله ممکن امپرياليسم، مرحله سلطه جهاني آن، که اکنون به طور کامل در حال تحقق يافتن است، و با بحران ساختاري و عميق کل نظام سرمايه، چه در سطح سياسي و چه نظامي همراه است، جايي براي آسايش فکر و يا اطمينان خاطر باقي نمي‌گذارد. برعکس، چنانچه جنبش سوسياليستي در مدت زماني که هنوز در اختيار داريم، از چالش تاريخي که در برابرش قرار دارد، امتناع ورزد، امپرياليسم تاريکترين سايه ممکن را بر آينده بشريت خواهد گستراند. به اين دليل است که قرن بيست و يکم، ناچار قرن يا سوسياليسم يا بربريت خواهد بود. در بخش پاياني کتاب مصاحبه ايستوان مراروشي (نويسنده کتاب) با مجله نقد، درج شده است.