چرا ملت ها مي جنگند؟ اين پرسشي ست به قامت تاريخ بشر گزافه نيست اگر ادعا کنيم تاريخ بشر تاريخ جنگ ها بوده است. براي قرن ها مناظرات نظري متعددي ميان مکاتب فکري مختلف حول اين پرسش کهن در جريان بوده است. مطالعات انجام شده در باب «جنگ و علل آن» اغلب از رويکردي واقع گرايانه تبعيت کرده اند. واقع گرايان امنيت را هدف عمده دولت ها و ناامني را علت اصلي جنگ مي دانند. اما «ريچارد ند ليبو» در اين کتاب مي خواهد با گامي شترگ فراتر از کلان روايت هاي مادي گرا حرکت کند و طرحي نو در اندازد. ليبو با مطالعه ?? جنگ بين الدولي از سال 1648 تا به امروز خرد متعارف از علل جنگ را به چالش مي کشد. باز خواني تاريخ جنگ به ما مي گويد که دولت ها عمدتا نه براي قدرت، امنيت و منافع مادي بلکه براي منزلت و افتخار مي جنگند. اساسا پرسش فلسفي ليبو در اين کتاب اين است که چرا دولت -ملت ها وارد جنگ هايي مي شوند که احتمال پيروزي شان اندک است ؟ او با توسل به سه انگيزه بنيادين کنش انساني در متون يونان باستان و با برجسته کردن توموس (روحيه دلاوري) و منزلت بين المللي سعي در پاسخ به اين سوال تاريخي - فلسفي دارد که منطق متفاوتي از جنگ صلح و خطر پذيري در سياست بين الملل را پيش روي ما مي گذارد. کتابي که پيش رو داريد جامع ترين، روز آمدترين و آکادميک ترين اثر در باب جنگ است. مطالعه آن نه تنها براي دانشجويان علوم سياسي و روابط بين الملل بلکه براي مخاطبان علاقه مند به جنگ و حتي سياست گذاران و راهبرد پژوهان کشور قويا پيشنهاد مي شود.