هدف اين کتاب تبيين ريشه‌هاي عميق عاطفي اعتقادات در کنار جنبه‌هاي عقلاني و اخلاقي و الهياتي آن‌هاست. نويسنده در فصل نخست و بر اساس علم عصب‌شناسي ماهيت شناختي باورهاي ديني و دلايل پيدايش آن‌ها را تحليل مي‌کند. در فصل دوم مي‌بينيم که اديان با عرضه‌ي مراسم و مناسک و مفاهيم آييني چگونه از دشواري زيستن در جهاني آکنده از رنج و رذيلت مي‌کاهند. زندگي گروهي انسان‌ها همواره در معرض تهديد برخي افراد لذت‌جوي بي‌اعتنا به قواعد زندگي جمعي است. فصل سوم شرحي است بر اين‌که اديان با خلق موانعي کارا در برابر اين انحراف چگونه زندگي انسان را بسامان مي‌کنند و آرامش فردي و جمعي را از طريق توصيه‌هاي مشفقانه به بردباري و بخشايش به جوامع انساني بازمي‌گردانند. نويسنده با تحليل تأثير شيوه‌هاي متنوع مناجات و مراقبه نشان مي‌دهد که اديان تاب‌آوري انسان‌ها در برابر مصائب زندگي را تقويت مي‌کنند و به مناسبت اعياد مختلف شادي و شعف را براي دينداران به ارمغان مي‌آورند. واپسين فصل کتاب به تحليل ريشه‌هاي انطباقي خشم و خشونت ديني مي‌پردازد. خشم ويژگي تکاملي همه‌ي موجودات براي بقا در جهان متخاصم است. اما اديان با مهار خشونت‌هاي غريزي و هدايت آن‌ها به مجاري مُجاز به بقاي زندگي جمعي انسان‌ها ياري مي‌رسانند.