حكومت ديني مانند هر حكومت ديگري هم واقعيت تاريخي دارد و عملا خود را در عرصه و جود با عناويني چون خلافت اسلامي سلطنت اسلامي امارت و ولايت اسلامي حكومت اسلامي و جمهوري اسلامي اعلام حضور كرده است ،هم نزد مدعيان ،پشتوانه استدلالي و تئوري دارد ،بنابراين قابل بررسي و تحليل است.مهم‌ترين مبحث نظري درباب نوع حكومت‌ ها مشروعيت آن است كه چگونه از مردم و شهروندان طلب اطاعت و تمكين به دستورات و خواسته‌هاي آمرانه خود مي‌كند و چگونه براي آن مردم كشور تمكين كردن و پذيرش حاكميت آن نظام توجيه‌پذير است؟ عده‌اي از فقيهان ، در ارايه استدلال‌هاي مشروعيت حكومت ديني به كتاب و سنت و نقل احاديث تمسك جسته‌اند؛ عده‌اي به استدلال عقلاني و ضرورت عقلايي روي آورده و دسته‌اي از فقها به هر دو فقيهان طالب آنند كه حكومت ديني با هر عنواني ، بايد مجري دستورات و احكام فقهي باشد. اما در دنياي جديد معيار مقبوليت هر حكومتي نسبت آن با كارآمدي ،حقوق بشر ، دموكراسي ،عدالت و آزادي است . آيا حكومت ديني با توجه به نوع مشروعيت آن با حقوق بشر نسبتي مقبول دارد يا خير ؟ اين كتاب هم به مشروعيت حكومت‌ ديني در نزد فقيهان اسلام و هم نسبت آن با حقوق بشر پرداخته است.