شاخه‌ زرين اثري دوران‌ساز است كه مي‌خواهد وجه مشترك تقريبا همه‌ اديان ابتدايي را با هم ـ‌ و با اديان «مدرن» چون مسيحيت ـ‌ نشان دهد. تز كتاب اين است كه همه‌ اديان، در اصل، آيين‌هاي باروري بوده‌اند متمركز بر گرد پرستش و قرباني كردن ادواري فرمانداري مقدس كه تجسد خدايي ميرنده و زنده‌شونده، الوهيتي خورشيدي، بود و به وصلتي رمزي با الهه‌ زمين تن در مي‌داد و هنگام خرمن مي‌مرد و به وقت بهار تجسد دوباره مي‌يافت.