«آدمكشي، هرگزا، دفاع كردن از مكتبي نيست، آدم كشتن است و بس.» چه رساست اين سخن، در راستي و روشني ناميراست اين سخن و انساني‌ترين كلام‌هاست اين سخن. با اين يك جمله كه گويي از پولاد سخت ساخته شده، سباستين كاستيلو تا ابد روزگار، حكم همه پيگردهاي عقيدتي و جهان‌نگرانه را بر زبان رانده است. هر دستاويزي كه پيش آورده شود و هر بهانه‌اي كه تراشيده شود، خواه منطقي و اخلاقي، خواه ملي و ديني، تا نابود كردن انساني را پذيرفتني بنماياند نمي‌تواند اويي را تبرئه كند كه به آن دست يازيده، يا آن را فرمان داده است.