جويس مك دوگال تلاش مي‌كند تا ما را با خود در سفري به سرزمين تاريكي و سكون همراه سازد جايي كه هنوز به كلمات ره نداده سرزمين آشفتگي و اغتشاش نويسنده نشان مي‌دهد كه وقتي دهان (به سبب دسترسي نداشتن به واژگان) بسته است، بدن به سخن مي‌آيد و حديث درد سر مي‌دهد. او نيز مانند فرويد مي‌كوشد كه به جاي ناديده گرفتن چالش‌ها، به سمت آنها برود و نوري بر آنها بتاباند. سخن از ناشنيده‌ها مي‌راند و ظرفيتي براي ساخت‌دهي به فضاي روان ايجاد مي‌كند. نمايش‌هاي تن يكي از درخشان‌ترين آثار در زمينه فهم بيماري‌‌هايي كه از نظر نويسنده واكنشي است به دسترسي نداشتن كلمات.