حوصله سرگروه هم ديگر سر رفته بود: «يعني هيچ كاري نيست كه تو بلد باشي انجام بدهي؟» «بلدم، بلدم. سرگروه، من مي‌توانم براي ديگران ميان‌وعده بخرم، همه اغذيه‌فروشي‌هاي سوجو را مثل كف دستم مي‌شناسم.» «بسيار خب، پس تو به گروه بازرگاني مي‌روي تا كاري مرتبط با خوراكي‌ها پيدا كني. غذاهاي سوجو خيلي معروف‌اند.» «نه، نه، سرگروه، من بيش از همه از غذا خوردن متنفرم.» «از غذا خوردن متنفري؟ بسيار خب، از بچه‌هاي آشپزخانه مي‌خواهم سه روز گرسنه نگهت دارند، بعد دوباره راجع به اين موضوع با هم حرف بزنيم. نفر بعد...» تمام شد، سرنوشت من در ميان انفجاري صداي خنده حضار تعيين شد. رمان مزه‌شناس، با حال و هواي قومي و تاريخي خود، يكي از آثار فاخر ادبيات معاصر چين به شمار مي‌رود. اين رمان علاوه بر اين كه راهنماي بسيار خوبي براي با رسوم و فرهنگ چين است، بخش بسيار مهمي از تاريخ معاصر آن كشور را بي‌هيچ اغماضي روايت كند.