نيلفر غير منتظره دست‌هاي نرگيز را در دست گرفت. دست‌هاي نيلفرگرم است. اولين بار است كه كسي بي هيچ دليلي داستان زندگي‌اش را براي او بازگو مي‌كند و با صميميت دست‌هايش را مي‌فشارد. گويي سال‌هاي سال است كه اين دست‌ها به دنبال هم‌ديگر مي‌گشتند و از نگاه نرگيز، نيلفر به چراغي درون دايره‌ي بزرگي مي‌ماند كه نورش را در اطراف پخش مي كند و نرگيز قادر نيست خود را از تاثير آن رها سازد. حالا كه حرف‌هاي نيلفر را شنيده، مي‌تواند بي هيچ هراسي برگردد و به آن‌چه پشت سر گذاشته نگاهي بيندازد و خوب را از بد، تلخ را از شيرين سوا كند. حتي مي‌تواند رفتارهاي غلط سليمان را ببخشد. نيلفر با روايت زندگي‌اش چند و چون انسان بودن و آغاز و ادامه‌ي مسير را براي نرگيز روايت كرده است.