قضيه پرسشي است كه امروزه اهل انديشه همه آن را ضروري‌ترين پرسش زندگي ما مي‌دانند: پرسش آن چرخش تاريخي كه در توتاليتاريسم، وحشتناك‌ترين و تهديد‌كننده‌ترين واقعيت سياسي - فراسياسي خود را نشان مي‌دهد. هانا آرنت نشان مي‌دهد چه ويژگي يكسر نويني است كه ناسيوناليسم و بولشويسم را از استبداد و جباريت متمايز مي‌كند. او پيش‌شرط‌ها، شروط و ريل‌گذاري‌هايي كه اين پديده را امكان‌پذير ساخته، بررسي كرده است. نخستين بخش اصلي و مفصل کتاب صرفا درباره يهودي ستيزي است ؛ نه درباره محتواي پرحجم تاريخ يهود است و نه درباره بزرگي يهوديت آلمان ، که فقط درباره يهودي ستيزي است و نشان مي دهد يهودي ستيزي به منزله نوعي جنبش جهان بينانه با مقاصد سياسي، بر خلاف يهودي بيزاري ، فراورده نيمه سوم قرن نوزدهم است. اگر گفته شود كه در اين‌جا مسئله‌ي يهود بيش از حد مهم تلقي شده است، من مخالف خواهم كرد. اين كتاب نتيجه‌ي دهه‌ها انديشيدن است. هانا آرنت سال‌ها پيش از 1933 برآمدن آن‌چه را من در آن زمان محال مي‌انگاشتم، مي‌ديد. با آغاز سال 1933 (و به قدرت رسيدن ناسيوناليسم) آرنت آگاه بود كه چرخش عميق بي‌سابقه‌اي رخ داده است. او بي‌درنگ درصدد مشاهده و تشخيص برآمد. از اين رو، از جمله به جمع‌آوري بريده‌هايي از روزنامه‌ها روي آورد، چيزي كه در جريان بزرسي از خانه‌اش در برلين به بازداشتش، و پس از آزادي‌اش به فرار او از آلمان منجر شد. كارل ياسپرس