داستان مصدق در خاطره نسل ما به شاهنامه آزادي تبديل شده است. اين ماجرا براي مردم ما نه صرفا يك حديث تاريخي كه يك سرود آزادي است و سرود آزادي سر از قيد زمان بر مي‌كشد. چيزي را مي‌سرايد و چيزي را مي‌ستايد كه هنوز اتفاق نيفتاده، يا به تمام و كمال اتفاق نيفتاده است و آرزو مي‌شود كه در آينده اتفاق بيفتد. سرود آزادي حديث آرزومندي و سرواد مشتاقي است. وجدان جامعه در گذشته چيزي را مي‌بيند و نشاني از گمشده خود در آن مي‌جويد. قصه گذشته‌اي به بن‌بست رسيده كه اميد فرجي را براي آينده رقم بزند و بازگو كردن آن بهانه‌اي مي‌شود براي بيان اشتياقي شورانگيز كه تحقق چيزي بسيار عزيز را در امروز و فردا آرزومند است...