انسان‌ها با گفتگو تغيير مي‌كنند و از آن روز كه منير سرگذشت شگفت‌انگيز خود را در طول آشنايي‌مان بازگو كرده است من نيز كاملا تغيير كرده‌ام. منير در «اعتراض عليه فراموشي» بسيار فعال است. آثار او، حافظه را كه مانند خود هنرمند چندبعدي است، به فعاليت وا مي‌دارد. او الگوي هنرمندان سده‌ي بيست و يكم است. منير: هميشه. طي چند سـال گذشـته با قلم پهني که از محلـه‌ي چيني‌ها در نيويورک خريده بودم مجموعـه‌اي از طراحي‌هـاي گل انجـام دادم. اين قلم، که در واقع از چند قلم کوچک‌تر تشکيل شـده، بسيار بزرگ است؛ بهناي آن ده دوازده سانتي‌متر است. بعداز ظهرها، مي‌نشستم و گلي مقابلم مي‌گذاشـتم، مثلا كل مينا، و فقط به آناتومي، شکل و چگونگي قرار گرفتن سـاقه و گلبرگ‌هايش توجه مي‌کردم، سپس کنارش مي‌گذاشـتم. روز بعد با کاغذي بزرگ _ نوعي کاغذ فرانسـوي دست‌سـاز با لبه‌هاي ناهموار به عرض حدوداً صد سـانتي متر که آن را هـم از نيويورک خريده بودم _ دست به کار مي‌شدم. قلم بزرگم را به مرکب چيني مي‌آغشتم، تکانش مي‌دادم و سپس تندتنـد، تاپ تاپ تـاپ، پنج دقيقه‌اي طراحـي‌ام تمام مي‌شـد. بدون هيچ پيش طرح مدادي. اگر شکل گل را درک کنم، مي توائم بسيار سريع طرحش را بکشم.