جستار حاضر بر تداوم فعاليت‌ها در حوزه‌ نقاشي در سه دهه‌ آخر قرن بيستم، چه در اروپا و چه در آمريکا متمرکز است، و نيز مي‌کوشد تا انگيزه‌ پويا و انتقادي اين فعاليت را زنده نگه دارد، در حالي که به اذعان همگان سال‌هاي مياني تا اواخر دهه‌ 1960 آخرين روزهاي حضور هنر نقاشي در صف مقدم هنرهاي بلندپرواز و پيشرو بوده است.