الويز زنفلدر شيوه چاپ سنگي را بين سال‌هاي 1769 تا 1798 ابداع كرده، شيوه‌اي كه تا سال 1818 مرجعيت يافت و به سادگي اين امكان را فراهم مي‌ساخت كه متن، خواه علمي خواه عرفاني، روايي و حماسي با تصاوير زيبا و در عين حال خيال‌انگيز، كه در فرهنگ اين كشور، از گذشته دور به صورت يك ارزش، در آميخته بود، همراه شود. در نتيجه، كتاب‌هاي چاپ سنگي كه عموما با خط نستعليق و تصوير همراه بودند، با استقبال عموم مواجه گرديدند. اين كتاب را محققي مسلط به هر دو زبان فارسي و انگليسي و نيز آشنا به متن و مشرف به موضوع، به فارسي رواني برگردانده و اينك با آرايشي متفاوت، در اختيار جامعه هنري، دانشگاهي و عموم مردم ايران است.