سوسور در مقام زبان‌شناس و ويتگنشتاين به عنوان فيلسوف زبان، از جمله مهم‌ترين شخصيت‌هايي‌اند که در پيشرفت انديشه‌ي زباني قرن بيستم به شکل قابل ملاحظه‌اي تأثيرگذار بودند. برخي مفسران معتقدند اين دو، چهره‌ي کاملا دوگانه‌اي را در ارتباط با زندگي دانشگاهي‌شان نشان دادند؛ هر يک با ديدگاهي در باب زبان کارشان را آغاز کردند و با رد همان ديدگاه و طرح نگرشي کاملا متفاوت به آن پايان بخشيدند... با وجود اين، ديدگاه‌هاي سوسور و ويتگنشتاين همگرايي مهمي را نشان مي‌دهد، به ويژه در اين باورشان که روشنگرترين قياس براي فهم چگونگي کارکرد زبان، مقايسه‌اش با نوعي بازي قاعده‌مند است». رُي هريس «زبان، سوسور و ويتگنشتاين رُي هريس، پلي مقبول و جذاب ميان فلسفه و زبان‌شناسي برقرار مي‌سازد... مطالعه‌ي موشکافانه‌ي اين نظريه ي مهم و تأثيرگذار... نشان ميدهد که چگونه مطالعات تطبيقي متفکران مي‌تواند گاهي الگوهايي ناهمسو را بنماياند». گاردين