کتاب حاضر يکي از نوشته‌‌‌هاي کلاسيک در حوزه‌‌‌ي مطالعه‌‌‌ي زبان است که مساله‌‌‌ي «تقابل» را از منظر بيان‌‌‌شناسي مورد بررسي قرار مي‌‌‌دهد. نويسنده سعي بر آن دارد، بر حسب واقعيت‌‌‌هاي جهان خارج و مختصات تقابل‌‌‌هاي مصداقي، به معرفي نظريه‌‌‌اي در باب تقابل‌‌‌ها بپردازد و از اين منظر به دسته‌‌‌بندي گونه‌‌‌هاي اين پديده در زبان اقدام کند.