کتاب حاضر یکی از نوشته‌‌‌های کلاسیک در حوزه‌‌‌ی مطالعه‌‌‌ی زبان است که مساله‌‌‌ی «تقابل» را از منظر بیان‌‌‌شناسی مورد بررسی قرار می‌‌‌دهد. نویسنده سعی بر آن دارد، بر حسب واقعیت‌‌‌های جهان خارج و مختصات تقابل‌‌‌های مصداقی، به معرفی نظریه‌‌‌ای در باب تقابل‌‌‌ها بپردازد و از این منظر به دسته‌‌‌بندی گونه‌‌‌های این پدیده در زبان اقدام کند.