مايکل شاروود اسميت در اين نوشته‌ي مقدماتي با ارائه‌ي توصيفي روشن از مفاهيم بنياديني نظير «شناخت»، «درک» و «ذهن»، نقش هاي کاربردي از ذهن و زبان به دست مي دهد. او با تکيه بر پژوهش‌هاي پيشرفته در زبان شناسي، روان‌شناسي و عصب‌شناسي، چارچوبي فراهم مي‌آورد تا بر اساس آن بتوان به ارتباط ميان جنبه‌هاي مختلف و ظاهراً مجزاي ذهن پي‌برد. چنين تصوير روشني به خواننده کمک مي‌کند تا دريابد ذهن چگونه از طريق سيستم‌هاي تخصصي مختلف در هر هزارم ثانيه به طور ناخودآگاه، حافظه‌هاي گوناگون را ايجاد و ذخيره مي‌کند و يا از دست مي‌دهد. نويسنده به کمک نظريه‌اي مبتني بر پردازش، به توصيف عملکرد ذهن در سخنگويان يک زبانه دوزبانه و چندزبانه مي‌پردازد. نوشته‌ي حاضر به ويژه براي علاقمندان به روابط پيچيده ميان زبان و ذهن، و علوم‌شناختي به رشته تحرير درآمده است.