مباني درست‌نويسي شيوه املاي فارسي از ابتداي كتابت خط فارسي با حروف الفباي كنوني تا امروز، تابع الگويي معيار نبوده است و دبيران، كاتبان و نسخه‌پردازان بر اساس قواعد و اصول تعريف شده خاصي به كتابت نپرداخته‌اند و شايد حساسيت جامعه امروز در الزام به يك شيوه خاص وجود نداشته است و يا حداقل گزارش نشده است. طبيعت خط فارسي و قواعد حاكم بر نوشتار آن، اتفاق نطر بر شيوه نوشتاري واحد را تقريبا محال و غيرممكن كرده است. نگاهي به نسخه‌هاي خطي و چاپي را گذشته تا كنون، مويد اين امر است كه در يك دوره خاص نيز كاتبان بر امر نگارش اتفاق نظر نداشته‌اند و حتي در جدانويسي و پيوسته‌نويسي پاره‌اي كلمات نيز مقيد به يك‌دستي نبوده‌اند و تا حدي املاي كلمات، تابع ذوق و سليقه شخصي كاتبان بوده است.