قبل از پريدن شروع كردم به محاسبه‌ي زمان سقوط آزاد. اول ارتفاع تقريبي اتاقم را از سطح زمين به دست آوردم و بعد زمان دقيق سقوط آزاد از اين ارتفاع را محاسبه كردم، عددي كه در نهايت به دست‌ آمد هشت و سه دهم ثانيه شد، يعني از لحظه پريدن تا لحظه برخورد به زمين هشت و سه دهم ثانيه طول مي‌كشيد. ... در نتيجه با خودم گفتم: هشت و سه دهم ثانيه فرصت دارم تا زندگيم رو معلق بين زمين و هوا دوباره زندگي كنم! تنها هشت و سه دهم ثانيه فرصت بودن بود و بعد از آن، مثل ميلياردها سال كه نبودم، نيستن را ادامه مي‌دادم...