درون‌مايه اصلي داستان پيرمرد مهربان و دختر زيبا عشق است ـ پيرمردي مرفه با زني خارج از جايگاه طبقاتي خود رابطه برقرار مي‌كند. دختر داستان نقش يك شي‌ء قابل تملك را دارد، يك شي‌ء خريدني كه با پول معامله مي‌شود. پيرمرد علاوه بر سلامت جسماني، تنها به فضيلت خود مي‌انديشد، يعني به چهره پاك و مقدسي كه مي‌خواهد از خود ارائه دهد و براي اثبات آن قرار است با دلسوزي و شفقت در حق دختري جوان، او را از فقر و بدبختي برهاند. دغدغه او ممنوعيت يا مذموم بودن رابطه‌اش با دختر جواني‌ست كه مي‌تواند جاي فرزندش باشد.