ديويد و هريت در حالي كه به سر و صداي خنده و بازي بچه‌ها در حياط گوش مي‌كردند دستان هم‌ديگر را گرفتند و لبخند زدند. مي توانستند در هواي خوشبختي نفس بكشند. 4 فرزند، خانه‌اي قديمي و زيبا، دوستان و اقوام دوست‌داشتني، زندگي ديويد و هريت لوات زمزمه شكوه‌مند زيبايي ارزش‌هاي پاك و دل‌انگيز زندگي به دور از هياهوي شهر است. اما آن‌گاه كه فرزند پنجم آن‌ها به دنيا مي‌آيد، سايه ترسناك و پليدي بر زندگي آرام و خوش آن‌ها مي‌افتد. بن غول‌پيكر با چهره‌اي كريه و زشت و با قدرتي مهارنشدني، مملو از نفرتي خشك، سينه‌هاي هريت را مي‌درد. هريت كه سعي در نگهداري اين نوزاد دارد، با مقاومت ترسناك و خشني مواجه مي‌شود كه پيش‌تر حتي فكر آن را نيز نمي‌كرد. هريت پريشان به شدت از چيزي كه به دنيا آورده است، به وحشت مي‌افتد. . .