هرمان و دوراته‌آ داستاني است عاشقانه و از اين رو با همه‌ي مثال‌هايش در ادبيات جهاني - و بسا به همين دليل - هم‌چنان تازه ودل‌نشين؛ خاصه كه گوته واقعه‌ي كانوني آن را از رويدادي عيني گرفته است، از آخرين پژواك‌هاي جنگ عقيدتي ميان كاتوليك‌ها و پروتستان‌ها؛ هر چند كه شرح شاعرانه‌ي آن را به روزگار خود، به سال‌هاي آشوب و وحشت انقلاب فرانسه و جنگ‌هاي ناپلئوني نشانده است. اين داستان تا چندين دهه مانند رنج‌هاي ورتر جوان از پرآوازه‌ترين آثار گوته بود، اما نظر به فضاي خرده شهري آن، سپس در قرن بيستم تا حدي از يادها رفت. امروزه كه جنگ، انقلاب، كوچ اجباري يا كه مهاجرت‌هاي توده‌وار در سطحي فراگير قاره‌ها، پديده‌هايي پرتكرارتر از همه‌ي گذشته‌ها شده‌اند، اين داستان ديرين عشق در هنگامه‌ي جنگ، در ضمن گوته را با ارزيابي‌اش از اين پديده‌هاي سرنوشتي، به روزگار ما مي‌آورد.