چقدر اين باران دوستانه. بر سر من و تو باريد. شايد هم از همان باران دوستانه بود. كه ما يكديگر را گم كرديم. درختان جوانه زده بودند. كه ما يكديگر را گم كرديم. گم شدن تو و عشق من. محسوس بود. به آساني نمي‌توانستيم. از آن دل بكنيم. مرگ به آرامي سراغ ما مي‌آمد. ديگر قهرماني در باران نبود. كه من به او پناه بياورم.