كتاب حاضر به جاي آن‌كه بكوشد توضيح دهد كه مسلمانان درباره‌ي كتاب مقدسشان چه مي‌انديشند، قرآن را در بستر تاريخي‌اش بررسي مي‌كند. قرآن بر آزادي عقيده و رواداري و گذشت نسبت به دشمنان پاي مي‌فشارد و از جنگ ناموجه و يورش‌گرانه بازمي‌دارد. قرآن به همه موحدان درستكار، و نه فقط به پيروان پيامبر اسلام (ص)، مژده رستگاري مي‌دهد. بسياري از بيگانگان و جمع نه چندان كم‌شماري از مسلمانان هيچ‌يك از اين اوصاف را به آن نسبت نداده‌اند، بلكه غالبا آن را چنان تفسير كرده‌اند كه گويي عكس آن را تاييد مي‌كند. اين حقيقت نشان‌گر آن است كه قرآن تا چه حدي مورد سوفهم واقع شده است.