در مقدمه کتاب «روایتی از سوانح احمد غزالی» قاسم کشکولی داستان‌نویس ایرانی می‌گوید: «غزالی در این اثر با پرداختن به روانشناسی عشق که به جرات می‌توان گفت عمیق‌ترین اثری است که تاکنون در این حوزه در ادب پارسی نوشته شده و به قول هلموت ریتر این اثر نخستین بار توسط او به ایرانیان معرفی شد، مشکل بتوان کتابی یافت که روان‌شناسی را تا چنین مرتبه بلند به بررسی نشسته باشد، در اوج حاکمیت مرد سالاری به زن (معشوق) برتری داده و با ارائه تفکری انتقادی ریای عشاق آسمانی را بر ملا ساخته است.»