مباحث فلسفة اخلاق در يونان باستان در ذيل موضوعاتي چون خير و فضيلت مورد توجه بوده است. در دورة مياني تاريخ فلسفه، يعني در دورة فرهنگ و تمدن اسلامي، زمينه‌ها و بسترهاي بالقوه يا بالفعل مباحث بنيادي و ريشه‌اي در اخلاق را مي‌توان مشاهده کرد. نخستين منبع حوزة بحث از مباحث نظري اخلاق، به کلام اختصاص دارد و جرقه‌هاي آغازين مباحث فلسفة اخلاق را مي‌توان در نزد متکلمان ملاحظه کرد. در حوزة فلسفه نيز، در مبحث عقل‌ عملي مي‌توان شاهد نظرياتي دربارة فلسفة اخلاق بود. متفکرين بسياري دربارة فلسفة اخلاق، نظرياتي را ارائه داده‌اند. اما در دوران معاصر ايران، نخستين آراي فلسفي جديد دربارة فلسفة اخلاق را بايد در آثار تقي اراني و محمدعلي فروغي جست‌وجو کرد. کتاب حاضر دربارة انديشه‌هاي‌ فلسفي برخي از متفکران معاصر ايران هم‌چون علامه محمدحسين طباطبايي، محمدتقي جعفري، عبدالکريم سروش، مهدي حائري يزدي، مرتضي مطهري، مصباح يزدي، رضاداوري اردکاني، عبدالله جوادي آملي و... دربارة مباحث فلسفة اخلاق است. کتاب با مقدمه‌اي کلي بر فلسفة اخلاق در يونان به عنوان خاستگاه چنين مباحثي آغاز شده است. همچنين از آنجا که بخشي از موج جديد فلسفة اخلاق در ايران مربوط به ورود مارکسيسم در ايران است. نگارنده فلسفة اخلاق مارکسيستي از نوع ايراني و برخي در آثار در اين حوزه را نيز، نقد و بررسي کرده است.