از گذشتن واهمه نداشته باش،از رها کردن هیچکس و هیچ چیز در این پهنه هستی نمی تواند آنچه را برای توست بگیرد یا حفظ کند برایت آنچه را متعلق به تو نیست!گاهی با نگاه به گذشته و آنچه بوده ای نادیده انگاشتن خود را می بینی و بس انگار که دنیا،آفریده تو را برای دیگران و گذشتن از خویش تا مرز ظالمانه شاید هم هنوز باور نکرده ای که هیچکس این گذشت و رها کردن خویش را جز وظیفه ای برای تو نمی داند! از فداکاری واهمه نداشته باش ولی بدون فراموشی خود و آنچه برای خویش می خواهی چون این دنیا آنقدر بیرحمانه می گذرد که برای تمامی ایثارت،ارزشی قائل نیست! گاهی با نگاه به روزهای جوانی از زمانی که دختری میان شالیزار بودی تا به این روزهای پرچین بر چهره هزار حکایت بر دل خویش نشانده ای که هر یک برای خطوط پیری کافی ست!