از گذشتن واهمه نداشته باش،از رها كردن هيچكس و هيچ چيز در اين پهنه هستي نمي تواند آنچه را براي توست بگيرد يا حفظ كند برايت آنچه را متعلق به تو نيست!گاهي با نگاه به گذشته و آنچه بوده اي ناديده انگاشتن خود را مي بيني و بس انگار كه دنيا،آفريده تو را براي ديگران و گذشتن از خويش تا مرز ظالمانه شايد هم هنوز باور نكرده اي كه هيچكس اين گذشت و رها كردن خويش را جز وظيفه اي براي تو نمي داند! از فداكاري واهمه نداشته باش ولي بدون فراموشي خود و آنچه براي خويش مي خواهي چون اين دنيا آنقدر بيرحمانه مي گذرد كه براي تمامي ايثارت،ارزشي قائل نيست! گاهي با نگاه به روزهاي جواني از زماني كه دختري ميان شاليزار بودي تا به اين روزهاي پرچين بر چهره هزار حكايت بر دل خويش نشانده اي كه هر يك براي خطوط پيري كافي ست!