آندري مكين (1957) نويسنده‌اي است با تجربه‌هاي زيستي بسيار عجيب و تلخ. او كه در سيبري به دنيا آمده و در اتحاد جماهير شوروي رشد كرده بود، شيفته ادبيات و زبان فرانسه بود. مكين در هجرتي عجيب از پشت مرزهاي شوروي خود را به فرانسه رساند و بعد سال‌ها توانست خود را به عنوان نويسنده تثبيت كند و براي رمان وصيت‌نامه فرانسوي جايزه گنكور را نيز به دست آورد. او در داستان‌هاي كتاب عشق‌هاي زودگذر ماندگار روايت‌هايي نوشته از مهم‌ترين عنصر تشكيل دهنده زندگي‌اش يعني تناقض زيستن در دوران شوروي. داستان‌ها كه به نوعي تكميل كننده هم‌ديگر هستند شخصيت‌هايي را روايت مي‌كنند كه در زندگي خود با اندوه‌ها، ماجراها و عشق‌هاي خاصي رو‌به‌رو شده‌اند، زمان بر آن‌ها گذشته و حالا روايتي از ايشان باقي مانده كه مملو از تناقض‌ها و دوگانگي‌هاست، امري كه خود مكين نيز به آن گرفتار بوده به خاطر نوع زندگي خاصش؛ از طرفي روسي و از سويي فرانسوي شده. به همين خاطر اين داستان‌نويس درخشان مخاطب خود را با روايت‌هايي رو‌به‌رو مي‌كند كه در آن‌ها احساس تلف شدن هويت و زندگي به چشم مي‌آيند. داستان‌هايي جذاب و بديع كه نمايان‌گر قدرت اوست در ساختن جزئيات شخصيت. مكين در فرانسه زندگي مي‌كند و دو سال پيش نيز به عضويت آكادمي فرانسه درآمد.