ساكنان سبزه‌زارهاي بهشت، مزرعه بتل را مكاني نفرين‌شده و فرزندان‌شان آن‌جا را جني مي‌دانستند. با آن‌كه آب سالم و خاك خوب و حاصل‌خيزي داشت، هيچ‌يك از اهالي دهكده تمايلي به آن‌جا نشان نمي‌داد و كسي در خانه آن مزرعه ساكن نمي‌شد، چون زمين و خانه‌هايي كه از آن‌ها نگه‌داري شده، علاقه كسي را جلب كرده، روي خاكش عرق ريخته شده و سرانجام ترك شده باشند، هميشه مكاني غم‌بار و ترسناك تصور مي‌شوند...