به همه‌ نقاشي‌ها نگاه مي‌کنم و متوجه مي‌شوم که کنار هر نقاشي يک اعتراف قراردارد. با تعجب مي‌پرسم: همه‌ اين اعتراف‌ها از انسان‌هاي‌ واقعي است؟ همه را مي‌شناسي؟ سرش را تکان مي‌دهد و به سمت در ‌مي‌رود. تمام آن‌ها متعلق به افراد ناشناسي هستند که اعتراف خود را از شکاف در داخل مي‌اندازد و من با الهام گرفتن از آن‌ها نقاشي مي‌کشم. به سمت نقاشي بعدي مي‌روم. بدون آن که نقاشي را نگاه کنم اعتراف را مي‌خوانم...