از اين رو تا زماني که تاريخ روان پزشکي «نازي زدايي» نشود دريافت موجهي از ماهيت حقيقي مساله بيماري رواني وجود نخواهد داشت. «روان پزشکان معظم» در حکم رهبراني معظم بايد ديده شوند تا شافياني معظم. آن‌ها براي همقطاران و حاکمان جامعه يار و براي ديوانگان و قربانيان جامعه بار بودند. همه ما مي‌دانيم گناه نخستين يا «آغازين» چيست: «آگاهي به خير و شر». اما نمي‌دانيم، يا خود را به فراموشي مي‌زنيم که دومين گناه چيست: حرف زدن به آشکارگي! …توماس ژاژ…