ساده‌ترين تعريفي كه از نشانه‌شناسي مي‌توان داد عبارت است از مطالعه سيستماتيك تمامي فاكتورهايي كه در ايجاد و يا تاويل نشانه و يا در فرايند دلالت دخيلند. نشانه‌شناسي به عنوان يك علم چند رشته‌اي التفات خاصي به مسائل مربوط به ارتباط و معنا، به آن صورتي كه آن‌ها در نظام‌هاي نشانه‌اي مختلف پديدار مي‌گردند، دارد.