فروپاشي اتحاد جماهير شوروي در سال‌هاي نخست دهه? ???? ميلادي مناسبات جهاني را که از سال‌هاي بعد از جنگ جهاني دوّم اصولاً بر يک جهان دوقطبي استوار شده بود به‌کلّي تغيير داد. اگرچه جهان غرب با ازميان‌برخاستن آن رقيب اصلي، خود را پيروز اين معرکه دانست و آينده? جهان را نيز تحت‌الشعاع يک نظم جديد و متفاوت، امّا حوادث و رخدادهاي بعدي برخلاف آن خوش‌خيالي اوّليه از تقسيم مجدد جهان به مجموعه‌اي از قدرت‌هاي رقيب ريزودرشت حکايت کرد و بازگشت به ‌نوعي از مناسبات بين‌المللي که بيشتر يادآور وضعيت جهان در نيمه? نخست قرن بيستم بود. يکي از اين رخدادهاي مسبوق به سابقه، تحوّلات جديد ترکيه در حوزه? سياست خارجي است که از آن به‌درستي تحت عنوان نوعثماني‌گرايي ياد مي‌شود.اين تغيير و تحوّل به گونه‌اي که جوانب کلّي آن در اين کتاب مورد بررسي قرار گرفته است راه را بر طرح مجدد آراء و عقايدي گشوده است که مي‌تواند از جمله به زير سؤال رفتن نوعي همسويي و همراهي با ايران بينجامد که بنيانش در سال‌هاي بين دو جنگ اوّل و دوّم جهاني با زحمت و مرارت بسيار بين دو کشور برقرار شد.