مي‌گويند نام ديگر پاييز، تنهايي است و غربت که هر چه عميق‌تر، غروبش دلگيرتر. اتفاقات هر چه سخت‌تر باشند و ناگوار، انگار با همديگر براي زودتر رسيدن به ما، رقابتي سخت دارند، هرچه زودتر برنده‌تر. اما فراموش نکنيم که از ازل تا به امروز، هيچ ابري حريف دائمي خورشيد نبوده و نيست و بالاخره روزي کنار خواهد رفت از چهره‌او، چون هر چيزي گذراست، چه غم باشد، چه شادي. من مي‌گويم که پاييز نه خود تنهايي، که يادآور حس تنهايي است، وابسته به حال ما که در روزهاي خوش مي‌تواند فصلي دلفريب باشد. و در روزهاي سخت با خبرهاي ناخوشايند، نيلي‌ترين آسمان پاييز حتي بهار هم مي‌تواند غم‌انگيز بنمايد، پس پاييز را دلگير نناميم. که مي‌تواند زيباترين فصل سال با خوش‌رنگ‌ترين آسمان باشد.