«چراغ‌‌سبزها» نوشته‌ي متيو مک‌کانهي، بازيگر مشهور و برنده‌ي جايزه‌ي اسکار، کتابي‌ست پر از داستان‌هاي جالب، جمله‌هاي حکيمانه و درس‌هايي از زندگي که از دلِ سختي‌ها به وجود آمده‌اند و همگي از راز زندگي همراه با رضايت و شادي قلبي مي‌گويند. چراغ‌سبزها يکي از بهترين کتاب‌هاي 2020 به انتخاب گاردين، آمازون، نيويورک‎تايمز و... بوده است. «کتابي صادقانه و برآمده از دل که متيو مک‌کانهي در آن از ما دعوت مي‌کند با او همراه شويم و درس‌هايي را که از زندگي گرفته سبک‌سنگين کنيم تا بفهميم هدف از زندگي به‌هيچ‌وجه برنده‌شدن نيست، بلکه درک‌کردنِ آن است.» ــ مارک منسن؛ نويسنده‎ي «هنر ظريف رهايي از دغدغه‌ها» و «اوضاع خيلي خراب است» در اين كتاب مي‌خوانيم: پنجاه سال است که در اين زندگي‌ام، چهل‌و‌دو سال است که سعي مي‌کنم معماي آن ‌را حل کنم، و سي‌و‌پنج سال است که از سرنخ‌هايي که براي حل آن پيدا مي‌کنم يادداشت برمي‌دارم؛ يادداشت‌هايي درباره‌ي موفقيت‌ها و شکست‌ها، شادي‌ها و غم‌ها، چيزهايي که باعث شگفتي‌ام شده‌اند و چيزهايي که به خنده‌ام انداخته‌اند. سي‌و‌پنج سال فهميدن، به‌خاطر‌سپردن، تشخيص‌دادن، جمع‌کردن، و نوشتنِ چيزهايي که برايم تکان‌دهنده يا جذاب بوده است. اين‌که چطور عادل باشم... چطور استرس کم‌تري داشته باشم... چطور خوش بگذرانم... چطور کم‌تر به آدم‌ها آسيب بزنم... چطور آدم خوبي باشم... چطور چيزي‌ را که مي‌خواهم به دست بياورم... چطور در زندگي به معنا برسم... چطور خودِ واقعي‌ام باشم. هميشه مي‌نوشتم تا بتوانم فراموش کنم. فکر‌کردن به بازنگري در زندگي و افکارم آزاردهنده بود. گمان نمي‌کردم از حملِ اين زندگي و افکار لذت ببرم. اخيراً جرات پيدا کرده‌ام به نوشته‌هايم در اين سي‌و‌پنج سال ــ درباره‌ي کسي‌که پنجاه سال بوده‌ام ــ نگاهي بيندازم. و مي‌دانيد چه شد؟ بيش‌تر از چيزي‌که فکر مي‌کردم از بودن در کنار خودم لذت بردم. خنديدم... گريه کردم... فهميدم بيش‌تر از حد انتظارم لحظه‌ها را به خاطر دارم... و کم‌تر فراموش کرده‌ام. اين يک نامه‌ي عاشقانه است: براي زندگي.