وقتي 12 ساله بود يا بيشتر، او را روي اسكيت ديدم كه به طرف بلوغ مي‌راند و در 15 سالگي، در روز جشن كاستوم او را در لباس تنگ و با كفش‌هاي پاشنه بلند ديدم. با نگاه خيره چشمان قهوه‌اي‌اش پيام‌هايي فرستاد كه احتمالا خودش هم خبر نداشت. عشق مي‌تواند گوياترين واژه متداول باشد كه نشان دهد امي براي من چه بود اما آدم را به كجا مي‌برد؟ و اين حقيقت عصاره‌اي كامل از آثار آقاي بلو تا به امروز است. گوهري درخشان و دري قيمتي كه موضوع و عقايد به شكل مينياتور ظاهر مي‌شوند و جان تازه‌اي به كارهاي 50 سال گذشته وي مي‌بخشند.