نافرماني مدني مقاله‌اي است طولاني‌ و كلاسيك در انديشه و فلسفه سياسي، در عين حال شرحي است بر علت اعتراض اخلاقي‌، سياسي و عملي‌ نويسنده به بي‌عدالتي در جامعه قرن ۱۹ آمريكا. شكل آن خودداري از رعايت يك يا چند قانون مشخص يا نپرداختن ماليات و جرايم بيشتر به دليل اعتراض اخلاقي‌ يا سياسي بي‌ خشونت بود، اما دليلش را بايد از زبان خودش شنيد. اين كلام او كه " بهترين دولت دولتي است كه كم‌ترين فرمان را صادر كند" امروز سرمشقي براي كوچك‌سازي ادعايي دولت‌ها شده است. كتاب به قلم ثورو، شاعر، طبيعي‌‌دان، و فيلسوف سياسي قرن ۱۹ آمريكا، است كه شاگرد وهمدم و منتقد امرسون، مقاله نويس و فيلسوف بزرگ، است، كسي‌ كه او را چنين وصف كرد:(( ثورو تنها انسان آزاد شهرش بود.)) نوشته حاضر فقط گزارش نيست، بلكه هم دعوت به كنش و هم رو به رو كردن خواننده با پرسش‌هايي است بس اخلاقي‌ و هميشگي‌، آنچنان كه گاندي تدريس اين كتاب را براي آموزش عمومي مدارس بسيار لازم مي‌ديد. ثورو قلمي دارد همانند سعدي ما و از حسن انتخاب يكي‌ از شاخص‌ترين تحسين كنندگان سعدي در غرب است كه صريحا خود را خويشاوند فكري او مي‌داند. او شاعري است كه با ساده‌زيستي‌، مبارزه با مصرف‌گرايي و با تامل در هستي‌ توانست زيستن را هم‌چون شعري بسرايد و نيز شعر زيستن را زندگي‌ كند! متن كتاب در عين كلاسيك بودن، لذت‌بخش و قابل درك براي عموم خوانندگان است.