دربارهی فرمانروایی خاندان بویه
آلبويه خانداني ايراني و شيعي بودند که بر دستگاه خلافت عباسي سيطره کلي يافتند و عصر آنان از درخشانترين ادوار فرهنگي قلمرو شرقي اسلام است. اين کتاب پژوهشي است درباره اين خاندان و عصر فرمانروايي آنان. مولف پس از اشاره به خاستگاه و نسب بوئيان به ذکر احوال فرمانروايان بوئي و شيوه ملکداري آنها پرداخته و وزارت و ديوانسالاري را در عهد ايشان به ترتيب تيرههايشان بررسيده است. القاب و عناوين، سکهها، اقطاعات و ديگر منابع و درآمد آلبويه، تحولات اجتماعي و کشاکشهاي مذهبي و نيز وضع دانش و ادب در قلمرو بوئيان از ديگر موضوعات مهم اين کتاب است.
آلبويه نام خود را از «بويه» گرفتند که پدر بنيادگذاران اين سلسله بود. جد ايشان ابو شجاع بويه پسر فناخسرو (پناهخسرو) نام داشت و از اهالى قريه کياکليش در ديلمان بود و با گمنامى و تنگدستى زندگى مىکرد و روزى او از صيد ماهى بود. سپس شخصيتى يافته به خدمت يکى از هموطنان خود به نام «ماکان کاکى» سردار امير نصر ساسانى درآمد و پس از مرگش در سپاه «مردآويج زيارى» که از مردم گيلان بود، داخل شد. او سه پسر داشت که بعدها هر سه به سلطنت رسيدند. پسر بزرگ على نام داشت که بعدا به «عمادالدوله» »معروف شد و پسردوم حسن «رکن الدوله» و سومى احمد «معزالدوله» ناميده شدند. اين سه پسر، پس از تحمل شدايد و تلاش فراوانى که به کاربردند، به پيشرفت فوقالعادهاى نائل شدند. به گفته ابن ابىالحديد، چنان سلطنتى تشکيل دادند که در شکوه و عظمت، ضربالمثل بود. سلطنت آلبويه به ويژه در زمان عضدالدوله به اوج قدرت رسيد و از آن پس، روى به انحطاط نهاد. آغاز آن از ماه ذيقعده سال 321ه و پايان آن بنا بر احتمال قوى سال 448 بود. سلطنت آنان 120 سال ادامه داشت و 17 تن از اين خاندان به حکومت رسيدند.
كد كالا | 281246 |
زبان | فارسی |
نویسنده | صادق سجادی |
سال چاپ | 1401 |
نوبت چاپ | 1 |
تعداد صفحات | 559 |
قطع | وزیری |
ابعاد | 17 * 24.5 * 3 |
نوع جلد | گالینگور |
وزن | 928 |
تاکنون نظری ثبت نشده است.