دنيل توي بادگير - دالاني باريك بين دو ديوار بلند آجري كه زمين بازي را به شهرك وصل مي‌كند - ايستاده. در روزهاي توفاني، باد توي بادگير مي‌وزد و مي‌چرخد و بالاي به اصطلاح زمين چمن بين چهار مجتمع، گردبارد مي‌شود. هر چه به زمين ميخ نشده به هوا بلند مي‌شود. رخت شسته‌ها، آشغال، گرد و خاك. حتي پاي آدم‌هاي بزرگ از زمين كنده مي‌شود. چند وقت پيش مردم از يك گربه پرنده حرف مي‌زدند...