بامدادان به دست جلاد سپرده مي‌شوند.شهرزاد مي‌خواهد اين دايره را بشکند. ساعت دوازده شب است و سرنوشت محتوم مرگبار، با جادوي روايت شهرزاد عوض مي‌شود. وي با بستن سازوکارهاي روايت در دل تيره شهريار، شور و هيجاني به پا مي‌کند و سلاح جلاد بر زمين مي‌ماند. او نه سيانور دارد نه سم و زهري. نه طلسم باز است نه جادوگر؛ سلاحش روايت است و بس. او در لحظات منتهي به بامداد از سازوکارهاي اين هنر جاودانه بهره مي‌گيرد تا به جاي اين که قرباني قصر شود، بر اريکه‌ي بانوي قصر تکيه زند. کتاب حاضر مي‌کوشد همين سازوکارهاي روايي صناعت‌مند را در بند پاياني روايت‌هاي شبانه مورد تحليل و واکاوي قرار دهد.