در اين کتاب، اريکا فيشر-ليشته ظهور اجرا را به‌مثابه‌ي يک «رخداد هنري» دنبال مي‌کند. او با قراردادن هنر اجرا در موقعيتي برابر با ابژه‌‌ي هنري سنتي و مرسوم، زيبايي‌شناسي جديدي را بشارت مي‌دهد.